metodzie mechanicznej
Encyklopedia PWN
grecki matematyk, fizyk i inżynier, odkrywca i wynalazca.
automatyka
dział nauki i techniki obejmujący teorię i praktykę realizacji urządzeń zapewniających samoczynne (bez udziału człowieka lub z ograniczonym jego udziałem) działanie maszyn, mechanizmów i instalacji; w języku potocznym, słowo automatyka oznacza też często pewne funkcje i działania zapewniające samoczynną pracę jakiegoś urządzenia lub instalacji.
[gr.],
ceramika
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
Sendzimir, Sędzimir, Tadeusz, ur. 15 VII 1894, Lwów, zm. 1 IX 1989, Jupiter k. Palm Beach (stan Floryda, USA),
polski inżynier mechanik, metalurg, wynalazca, przemysłowiec.
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
rzemiosło i gałąź przemysłu zajmujące się reprodukcją tekstów i obrazów za pomocą drukowania.
